• »Placówki medyczne
• »Diety
• »Kosmetyki
• »Medycyna
• »Seks, Ciąża
• »Choroby i zaburzenia
• »Edukacja
• »Dermatologia

• »Kalkulator BMI
• »Ogłoszenia medyczne
• »Encyklopedia leków
• »Placówki zdrowia i salony urody
• »Wydarzenia
• »Porady Eksperta

• »Dla prasy i mediów
• »Współpraca
• »Zostań redaktorem
• »Reklama w serwisie
• »Komunikaty serwisu

• »Forum medyczne iLekarze.pl
• »Zarejestruj się
• »Zaloguj się

Edukacja, Informacja, Wydarzenia

2010-05-31

Zdrowie warte ubezpieczenia

Dawniej pacjent był w stanie sam, z pomocą najbliższych lub instytucji państwa, pokryć koszty swojego leczenia. Dzisiaj ta sytuacja uległa zasadniczej zmianie. Nowe technologie, wysokospecjalistyczna diagnostyka jest niezwykle kosztowna i już nie tylko indywidualni pacjenci nie są w stanie poradzić sobie z kosztami leczenia, ale nie radzi sobie z nimi również państwo. Coraz bardziej narastające i dokuczliwe problemy związane z ograniczeniami w dostępie do usług medycznych, w publicznych szpitalach i przychodniach oraz wysokie koszty leczenia w prywatnych placówkach, skłoniły Polaków do poszukiwania nowych form zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych na wypadek choroby.

Obecnie w wielu środowiskach toczy się debata o prywatnych ubezpieczeniach zdrowotnych, jako efektywnej metodzie rozwiązywania problemów związanych z kosztami leczenia. W Polsce jednym z podstawowych problemów systemu ochrony zdrowia jest jego niedofinansowanie. W roku 2009 potwierdzono istnienie tzw. pozytywnego koszyka świadczeń zdrowotnych, czyli koszyka świadczeń gwarantowanych w ramach środków finansowych NFZ. Tzw. Ustawa koszykowa powołała rządową Agencję Oceny Technologii Medycznych (AOTM) i umożliwiła zarządzanie zawartością koszyka na racjonalnych (naukowych) podstawach. Jednak do rozwoju dodatkowych ubezpieczeń komercyjnych konkurujących świadczeniami zdrowotnymi, niezbędny jest nie tyle koszyk pozytywny (czyli zawierający świadczenia finansowane w ramach składki podstawowej), co koszyk negatywny, czyli pozastandardowy – określający, jakie świadczenia nie mogą być wykonywane u pacjentów w ramach podstawowej składki zdrowotnej.

W praktyce „koszyk negatywny” można nakreślić na dwóch płaszczyznach. Z jednej strony są to świadczenia, które teoretycznie ujęte są w koszyku świadczeń gwarantowanych, ale pacjenci mają do nich ograniczony dostęp. Trudności z dostępnością określonych świadczeń mogą być spowodowane wieloma czynnikami, jak np.: kolejki, rozciągnięta w czasie etapowość diagnostyki i terapii, bariery biurokratyczne, ograniczenie lub wyczerpanie zakontraktowanych środków finansowych, a często również zaniżona wycena świadczeń, co skutkuje nieopłacalnością ich wykonywania dla świadczeniodawców. Do koszyka negatywnego należy zaliczyć również wszystkie te świadczenia i technologie medyczne, które nie są w żaden sposób refundowane w Polsce. „Dodatkowo musimy uwzględnić również interwencje medyczne, które są finansowane w ramach koszyka gwarantowanego, ale w bardzo ograniczonych i wąskich wskazaniach, a istotne wskazania rejestracyjne tych interwencji nie są ujęte w koszyku gwarantowanym” – tłumaczy Krzysztof Łanda, Prezes Fundacji Watch Health Care, która zajmuje się szczegółowym określeniem koszyka negatywnego z perspektywy osób chorych w Polsce oraz ukazaniem skali niedofinansowania w polskiej służbie zdrowia. „Celem naszej Fundacji jest pokazanie skali problemu, czyli zakresu świadczeń spoza koszyka oraz tych, które są tylko teoretycznie dostępne w ramach koszyka „gwarantowanego”. Nasi wolontariusze zbierają informacje z placówek w całej Polsce, ale zachęcam również wszystkich chorych, pacjentów oraz pracowników służby zdrowia do informowania nas o problemach. Jeśli ktokolwiek miał utrudniony dostęp do świadczeń zdrowotnych, np. wielomiesięczne oczekiwanie na zabieg, może zgłosić taki przypadek za pośrednictwem strony internetowej Fundacji www.korektorzdrowia.pl”.

W wielu krajach europejskich problem niedofinansowania rozwiązywany jest poprzez funkcjonujące od lat prywatne ubezpieczenia zdrowotne. „W Europie Zachodniej mamy do czynienia z procesem

starzenia się społeczeństwa. Z jednej strony wydłuża się długość życia, z drugiej spada wskaźnik urodzin. Taki stan rzeczy sprawia, że coraz trudniej jest finansować publiczną służbę zdrowia – mówi Alan Knox, Prezes Sandoz Sp. z o.o. – Rząd musi znaleźć dodatkowe fundusze nie tylko poprzez zwiększenie efektywności zarządzania służbą zdrowia, ale także poprzez poszukiwanie nowych źródeł finansowania. Dokonać tego można na wiele sposobów, a z mojego doświadczenia wynika, że te systemy, które stanowią połączenie prywatnej i publicznej opieki zdrowotnej, wydają się oferować rozwiązania najbardziej sprzyjające pacjentowi. Kraje, których mieszkańcy są zdrowsi, pochwalić się mogą wyższymi wskaźnikami wydajności, co z kolei przekłada się na zdrowszą gospodarkę. W Sandoz dostrzegamy korzyści płynące ze współpracy pomiędzy dostawcami usług opieki zdrowotnej i przemysłem farmaceutycznym mającej na celu zwiększenie dostępności leków. I tak na przykład rozszerzone zastosowanie generyków pozwala zakładom opieki zdrowotnej na dokonanie oszczędności umożliwiających znalezienie innych rozwiązań zdrowotnych.

Prywatne ubezpieczenia zdrowotne w UE mają przeważnie charakter uzupełniający. W zależności od ich roli w całym systemie ochrony zdrowia możemy wyróżnić następujące rodzaje ubezpieczeń:
- system dominacji dobrowolnych ubezpieczeń zdrowotnych (w UE praktycznie nie występuje, przykładem są rozwiązania przyjęte przez Stany Zjednoczone);
- system ubezpieczeń zastępczych lub substytucyjnych polegający na tym, że część obywateli ma prawo do rezygnacji z objęcia opieką zdrowotną opłacaną przez publiczne kasy chorych i wybiera opiekę oferowaną przez płatników prywatnych (np. prywatne kasy chorych w  Niemczech);
- system ubezpieczeń uzupełniających lub komplementarnych, który pozwala za odpowiednią dopłatą uzupełnić świadczenia nieobjęte systemem publicznym (np. Irlandia) lub dodatkowo pokryć koszty związane z systemem dopłat do świadczeń oferowanych przez płatników sektora publicznego (np. Francja);
- system ubezpieczeń suplementarnych – wobec braku możliwości rezygnacji z systemu publicznego, jego niewystarczającą jakością, długimi okresami oczekiwania na wykonanie usługi, obywatele wykupują ubezpieczenia prywatne umożliwiające skorzystanie z opieki zaspokajającej ich potrzeby, płacąc podwójnie: obowiązkowe składki lub podatki i prywatne ubezpieczenia (np. Wielka Brytania, Polska, Hiszpania).

„Wobec pogarszającej się dostępności do usług sektora publicznego w Polsce w ciągu ostatnich kilku lat obserwuje się rozwój ubezpieczeń suplementarnych i ich wyraźną dominację na rynku, powodowaną przez obowiązujący system publiczny. Brak wyraźnie określonego negatywnego koszyka usług gwarantowanych ogranicza możliwość oferowania ubezpieczeń komplementarnych jedynie do zakresu obejmującego usługi stomatologiczne nie opłacane przez NFZ. Wyłączanie lub brak włączania do koszyka usług gwarantowanych kolejnych innowacyjnych technologii pozwoli na rozwój tego rodzaju ubezpieczeń dodatkowych – mówi dr Xenia Kruszewska, ekspert rynku ubezpieczeń zdrowotnych. – „Wobec tendencji obserwowanych w Unii Europejskiej, tj. poszerzania zakresu solidaryzmu społecznego nie wydaje się możliwy rozwój ubezpieczeń zastępczych, czyli prywatnych kas chorych. Natomiast demonopolizacja płatnika za usługi obowiązkowe, podział NFZ i dopuszczenie innych instytucji finansowych do zarządzania obowiązkową składką zdrowotną pozwoli na rozwój systemu, takiego, jaki od 4 lat obowiązuje w Holandii, czyli wolnego wyboru obywatela, nie tylko lekarza, szpitala, lecz również instytucji zarządzającej wpłacanymi, obowiązkowymi składkami.”

Firmy już dziś mogą ubezpieczać od ryzyka braku dostępu do świadczeń spoza koszyka gwarantowanego oraz od istotnie ograniczonego dostępu do świadczeń zdrowotnych z obszaru koszyka pozytywnego (czyli „gwarantowanego” lub finansowanego ze składki podstawowej).

Podstawowymi barierami ograniczającymi rozwój rynku prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych jest jasne określenie koszyka świadczeń pozastandardowych oraz bariery biurokratyczne. – „W ostatnim czasie obserwujemy stały wzrost zainteresowania ubezpieczeniami zdrowotnymi. Coraz więcej Polaków poszukuje optymalnych rozwiązań zabezpieczających ich zdrowie. Dzisiaj nie tylko zamożne osoby korzystają z prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego. Popularne są również te najtańsze produkty, które obejmują podstawową opiekę zdrowotną. Wśród zamożniejszych klientów popularniejsze są bardziej rozbudowane pakiety, które uwzględniają leczenie szpitalne” – mówi Maciej Urban, Prezes FSM Polska.

Źródło: Materiały prasowe